Verhalen
Thérèse Major beschouwt haar verhalen als zelfportretten van haar binnenkant. Met haar vertellingen laat zij zien hoe ze de wereld ervaart en welke woorden ze tot haar beschikking heeft om de beelden en belevenissen te vertalen. Daarmee laat ze de lezer toe in haar gedachten en haar gevoel.
Behalve het plezier dat zij ervaart bij het schrijven én het lezen van haar verhalen, heeft Thérèse ze bedoeld als inspiratie voor schrijvers die daar behoefte aan hebben.
Een verhaal is immers niet zomaar een aantal woorden op papier of op een scherm. Het zal een zekere opbouw moeten kennen, een afwisseling van scènes, dialogen, een clou – kortom: een plot. Een verhaal moet ergens over gáán.
Bij Thérèse gaan gebeurtenissen die net wél en net níet kunnen hand in hand. Daarbij volgt ze de Romeinse dichter Ovidius, die zei:
Ik ga ware gebeurtenissen vertellen; maar sommigen zullen zeggen dat ik fantaseer.
Lees hieronder enkele van Thérèse’s korte verhalen.
De kus van de schrijver
Het was kwart voor twee in een hotel in Parijs dat hij me de kus gaf, de schrijver, en ondertussen schonk hij thee en gaf de plant op tafel water, althans dat zou hij moeten doen, want dat hij schrijver was, en zeer geliefd, en mij zoende, betekende niet dat hij zijn plant op tafel […]
Lees verder3 mei 2021Na 445 jaar zien wij elkaar
Het concert is afgelopen. In de intieme foyer van het kleine theater in Mechelen praat Anthonie, de zanger, na met zijn publiek, een flesje bier in de hand, terwijl zijn crew de apparatuur in de bus laadt. Eén vrouw, die geen concert van Anthonie overslaat, werpt door de openstaande deur een blik naar buiten. Donker […]
Lees verder3 mei 2020Sinteldag in Stuiverland
We waren op bezoek in een warm land met veel stenen en zand, en gezeten op een muurtje bespraken we wat ons te doen stond nu de familie die ons uitgenodigd had, niet thuis was. Het liep tegen de avond en Baum, de veertigjarige zoon van de familie, was zo vriendelijk geweest ons dit te […]
Lees verder14 maart 2019Blauwe rozen
Ik praat niet graag tegen de muur, maar vannacht begon hij tegen mij. Het was de laatste nacht van mijn zwangerschap – zo bleek – in het achterhuis van een oude boerderij die ze voor me ingericht hebben als woning en waar ik sinds kort verblijf. ‘Ik,’ zei de muur, ‘ben eigenlijk geen muur, maar […]
Lees verder24 april 2018Edelweiss
Het was op het terras, behorend bij een tamelijk chique horeca-instelling in de schaduw van de grote kerk in het dorpje B. dat we getuige waren van een date tussen een jonge man en een jonge vrouw. Hij donker, kort; zij blond, lang. Ze dronken thee, het was kwart voor negen ‘s avonds. We keken […]
Lees verder3 mei 2017
