In de vorige artikelen over recensies bespraken we slechte recensies en non-recensies. Het artikel van vandaag gaat over goede recensies. Waaraan herken je ze en wat heb je er eigenlijk aan?
1. Ten eerste vind je goede boekbesprekingen doorgaans in deugdelijke media, d.w.z. media die sinds lange tijd bewijzen dat ze grondig te werk gaan bij het beoordelen van kunstvormen, in ons geval: literatuur. Als je boek in dergelijke media besproken wordt, mag je trots zijn: kwalitatief hogere oordelen vind je in Nederland niet.
2. Bij de genoemde media werken ervaren, capabele critici die een publicatie in de lengte, de breedte, de hoogte en de diepte weten te beschouwen en er in puik Nederlands een objectief en consistent oordeel over kunnen schrijven. Zo’n recensie geeft jou mogelijk nieuwe inzichten over je eigen werk en schrijfvaardigheid. Misschien haal je er zelfs tips uit voor je volgende boek.
3. Tot slot herken je een goede bespreking aan de onderbouwing van het oordeel. Dit betekent dat de recensent zich verbonden heeft met het boek en er een – zij het eventueel – kortstondige relatie mee aangegaan is. Hij omarmt het verhaal, wijst het af of uit zijn twijfels en geeft, als het om een serie gaat, het vervolg mogelijk een kans. Voor jou betekent dit dat deze recensent een volgend boek van je wellicht ook wil bespreken. Dat is natuurlijk goed voor het prestige van je werk.
Afsluitend moeten we eerlijkheidshalve vermelden dat een recensie, van welke aard ook, niet per definitie de boekverkoop omhoog stuwt. Een mooie recensie streelt je ego, omdat je – terecht – eer ervaart van je werk. In sommige gevallen ondersteunt een boekbespreking de marketing, maar is geen garantie op hoge omzetcijfers.
Benieuwd wat een slechte recensie is? Lees het hier.
Weten wat een non-recensie is? Lees het hier.
